دعای عرفه امام حسین

از مهم ترین دعاهای شیعه است که در روز عرفه و در صحرای عرفات خوانده می شود.

دعا در بردارنده عالی ترین آموزه های عرفانی و عقیدتی است که گفته اند امام حسین(ع) همراه با گروهی از خاندان و یارانش در بیرون خیمه ها آن را خوانده است. بشر و بشیر فرزندان غالب اسدی نقل کرده اند که: در آخرین ساعات روز عرفه در سرزمین عرفات در خدمت امام حسین(ع) بودیم که آن حضرت با جمعی از خاندان و فرزندان و شیعیان از چادر بیرون آمدند و با نهایت خضوع و خشوع در طرف چپ کوه ایستادند و روی مبارک را به طرف کعبه گردانیده دست ها را تا مقابل رو برداشتند و این دعا را خواندند.