موارد مصرف اکسیژن درمانی:

تغییر در تعداد یا الگوی تنفس ـ بیمار ممکن است اولین نشانه های نیاز باری اکسیژن درمانی باشند تغییر در تعداد یا الگوی تنفس ممکن است به علت هیپوکسمی (کاهش فشار اکسیژن خون شریانی) با تغییرات در وضعیت ذهنی بصورت(اختلال قضاوت، پرخاشگری، عدم آگاهی، گیجی، خواب آلودگی و کما) تنگی نفس، افزایش فشار خون، تغییر در تعداد ضربان قلب، دیس ریتمی، سیانوز مرکزی (مدت دیررس)، تعریق شدید و اشتهاهای سرد مشخص گردد.

هیپوکسمی معمولاً منجر به هیپوکسی شده که طی آن اکسیژن در بافت های کاهش می یابد ‏هیپوکسی در صورت شدید بودن می تواند زندگی فرد رابه مخاطره بیانداز. علائم و نشانه های نیاز به اکسیژ" به ناگهانی بودن این نیاز بستگی دارد. با پیشرفت سریع هیپوکسی تغییراتی در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می شود. زیرا مراکز عصبی بالاتر نسبت به کمبود اکسیژن حساس هستند بیمار دچار ناهماهنگی حرکات و اختلال قضاوت شده و تصویر بالینی شبیه به مسمومیت با الکل دارد. در هیپوکسی مزمن(مانند آنچه که در بیماریهای انسداد مزمن ریه دیده می شود)ممکن است خستگی، خواب آلودگی، بی تفاوتی و بی توجهی و تأخیر در واکنش ها بوجود آید نیاز به اکسیژن براساس مقادیر گازهای خون شریانی پالس اکسی متری، به علاوه ارزیابی بالینی بررسی می گردد.‏