ابوسعید ابوالخیر، عارف و شاعر بزرگ ایرانی قرن چهارم و پنجم هجری، به سرودن رباعیات عارفانه شهرت دارد. این رباعیات، که در قالب چهار مصرع با مضامین عمیق عرفانی سروده شده‌اند، اغلب به زبان ساده و بی‌پیرایه بیانگر عشق الهی، فنای فی الله، توکل، و تسلیم در برابر اراده حق هستند. رباعیات او تأثیر عمیقی بر شعر و عرفان فارسی گذاشته و همواره مورد توجه اهل دل و ادب بوده است.

در این برنامه متن رباعیات ابوسعید ابوالخیر، با صدایی جذاب و به یادمادنی خوانده شده است.

تهیه شده در : تیناسافت