امفوتریسین بی
Amphotericin B
طبقه بندی مارتیندل : داروهای ضد قارچ
طبقه بندی درمانی : داروهای ضد عفونت > داروهای ضد قارچ > پلی ان ها

    اطلاعات تخصصی
    مقدار مصرف
    مصرف در بارداری
    اشکال دارویی

موارد مصرف امفوتریسین بی
آمفوتریسین B در درمان آسپرژیلوز، بلاستومیکوز، کاندیدیازمنتشر،کوکسیدیوئیدومیکوز، پاراکوکسیدیومیکوز، کریپتوکوکوز، اندوکاردیت قارچی، کاندیدیاز داخلی چشم، هیستوپلاسموز، سالک، مننژیت قارچی، موکورمیکوز، سپتی سمی قارچی، اسپوروتریکوز منتشر، عفونت های قارچی دستگاه ادراری و مننگوآنسفالیت آمیبی اولیه مصرف می شود. آمفوتریسین B معمولاً داروی انتخابی در درمان عفونت های قارچی مانند اندوکارویت، مننژیت، پریتونیت یا عفونت های شدید مجرای تنفسی است. این دارو همراه با فلوسیتوزین در درمان عفونت های شدید مصرف می شود.
مکانیسم اثر امفوتریسین بی
این دارو با اتصال به استرول های غشای سلولی قارچ و تغییر در قابلیت نفوذ این غشاء و در نتیجه از دست رفتن پتاسیم و ملکول های کوچک از درون سلول، اثر ضد قارچی خود را اعمال می کند.
فارماکوکینتیک امفوتریسین بی
آمفوتریسین B در ریه، کبد، طحال، کلیه، غده فوق کلیوی و عضلات توزیع شده و غلظت آن درمایعات جنب، صفاقی و پرده سینوویال ومایع زلالیه تقریباً 75%غلظت پلاسمایی آن است. دفع این دارو از راه کلیه بسیار آهسته بوده و تقریباً 40 % دارو در مدت هفت روز دفع شده و حداقل تا 7 هفته پس از قطع مصرف در ادراریافت می شود.
عوارض جانبی امفوتریسین بی
از عوارض شایع آمفوتریسین B کم خونی، کاهش پتاسیم خون، تب ولرز وتهوع واستفراغ، درد معده، درد عضله ومفصل، کم خونی، مسمومیت کلیوی، اختلالات نورولوژیک و خونی، بثورات جلدی و ترومبوفلبیت در محل تزریق می باشند.
تداخلات دارویی امفوتریسین بی
مصرف همزمان آمفوتریسین B با داروهای تضعیف کننده فعالیت مغز استخوان یا کاهنده ایمنی ، گلیکوزیدها دیژیتال، مدر های کاهنده پتاسیم و داروهای با سمیت کلیوی باعث تشدید عوارض سمی دارو می شود. در مصرف همزمان این دارو با فلوسیتوزین احتمال تشدید سمیت فلوسیتوزین وجود دارد.
هشدار ها امفوتریسین بی
1- در صورت وجود عیب کار کلیه و کبد باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2- مقدار مصرف تام بیش از 4mg/day ممکن است منجر به بروز عیب دایمی کار کلیه گردد.
3- در صورت تزریق وریدی سریع دارو، احتمال بروز آریتمی وجود دارد.
توصیه های دارویی امفوتریسین بی
1- در صورتیکه وقفه درمان بیش از یک هفته باشد، درمان مجدد باید با حداقل مقدار مصرف شروع و به تدریج تا مقدار مصرف مطلوب افزایش یابد .
2- با تزریق وریدی مقادیرکم کورتیکواستروئیدها قبل و در طی آنفوزیون وریدی آمفوتریسین B احتمال بروز واکنش های تب زا کاهش می یابد. همچنین مصرف استامینوفن ، آنتی هیستامین ها ویا فنوتیازین ها قبل از آنفوزیون آمفوتریسین B عوارضی چون تب، تهوع ولرز ناشی از دارو را کاهش می دهند.
3- آنفوزیون وریدی آمفوتریسین B باید طی 4-2 ساعت انجام شود.
4- مصرف مقادیر کامل این دارو حتی در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه ضروری است. با این وجود در صورت پیشرفت عیب کار کلیه بیمار باید تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد.
5- نشت دارو به بافت های اطراف رگ ممکن است سبب بروز تحریک شدید محل تزریق گردد.
6- برای به حداقل رساندن بروز ترومبولبیت موضعی ناشی از آنفوزیون وریدی این دارو،می توان هپارین را به محلول تزریقی اضافه کرد ویا آمفوتریسین B را یک روز در میان تجویز کرد. همچنین مصرف یک روز در میان آمفوتریسین B احتمال بی اشتهایی را کاهش می دهد.
7- مقدار مصرف این دارو به یک روز در میان نباید بیش از 1/5mg/kg باشد