افزایش فشار دهلیز قلب نسبت به بطن و باز شدن دریچه های تریکوسپید و میترال، منجر به جریان سریع خون به داخل بطن های شل شده می شود. گره SA که ضربان ساز (pacemaker) اصلی قلب است در فعالیت طبیعی قلب، آغاز کننده تکانه های الکتریکی است. تکانه ها از طریق بین گرهی در هر دو دهلیز قلب هدایت می شوند و این امر به انقباض دهلیز قلب می انجامد. این انقباض قلب یا سیستول دهلیزی، خون بیشتری را برای پر شدن کامل بطن ها از دهلیز خارج می کند. تکانه به آرامی از گره AV هدایت می شود تا فرصت انقباض قلب کامل را به دهلیز بدهد و بطن ها از خون پر شوند. تکانه ها به سرعت از گره AV از راه دسته هیس هدایت می شوند. فیبرهای پورکنژ با دریافت تکانه ها، مستقیماً عضله (میوکارد) بطنی را تحریک می کنند و انقباضی پوکنژ قلب با دریافت تکانه ها، مستقیماً عضله (میوکارد) بطنی را تحریک می کنند و انقباض قلب پر فشار هر دو بطن منجر به باز شدن دریچه های آئورت و ورود خون به داخل سرخرگ های ریوی و آئورت می شود. این انقباض قلب (سیستول) و انبساط (دیاستول) همزمان و یکسان دهلیزها و بطن ها ، همراه با توانایی باز و بسته شدن، کارکرد مناسب دریچه ها و جریان یک طرفه خون از قلب را سبب می شود و قلب به طور سریع و مکرر، خون را در تمام بدن به حرکت در می آورد. یکی از دوشاخه ای که از سرخرگ آئورت منشعب می شوند، سرخرگ کرونر (اکلیلی) راست و چپ را تشکیل می دهد. این رگ ها و شاخه های آنها وظیفه خون رسانی به عضله قلب را بر عهده دارند و اختلال عملکرد یا بیماری های قلبی ایجاد شده در این رگ ها می توانند موجب بروز عوارض جدی و گاهی کشنده شوند.
آناتومی عروق قلب

شاخه های متعدد سرخرگ کرونر در سراسر قلب با یکدیگر پیوند پیدا می کنند و به ویژه در دیواره های داخل بطنی قلب و داخل دهلیزی قلب ، نوک قلب، بر روی سطح بطن راست و بین سرخرگ گره سینوسی و سایر سرخرگ های دهلیزی قلب به تعداد زیاد یافت می شوند.این پیوند ها در اپی کارد (خارجی ترین لایه از سه لایه بافت تشکیل دهنده دیواره قلب) متعدد تر و بزرگتر از پیوندهای آندوکارد قلب (لایه مفروش کننده حفره های قلبی) هستند. شاخه های عروق سرخرگ کرونر قلب در بیماری های مختلف نظیر آمبولی (تشکیل لخته)، سرطان، بیماری های التهابی و غیر التهابی گرفتار می شوند و انسداد قسمتی از انها موجب بروز انفارکتوس (سکته قلبی) می شود.
سیستم قلبی عروقی

سیستم عروقی قلب از سه نوع رگ موسوم به سرخرگ (شریان)، سیاهرگ (ورید) و مویرگ تشکیل می شود.

مویرگ های قلب کوچکترین رگ ها هستند و حدود ۹۸% از سیستم عروقی قلب را تشکیل می دهند. بزرگترین سرخرگ بدن یعنی سرخرگ آئورت از قلب خارج می شود و در اثر تقسیم شدن به شاخه های متعدد شبکه ای از سرخرگ های قلب را که به تدریج کوچکتر می شوند تشکیل می دهد. سرخرگهای کوچک به مویرگ های قلب متصل می شوند و مویرگ ها به سیاهرگ های کوچک و سیاهرگ های بزرگتر قلب اتصال می یابند و سرانجام سیاهرگ های بزرگ قلب ، خون را به قلب بر می گردانند. گردش خون عمومی (سیستمیک) که خون حاوی اکسیژن را به تمام بافت ها می رساند و گردش خون ریوی که خون بدون اکسیژن را به ریه ها می رساند تا در آنجا دارای اکسیژن شود.