شامل دو صوت : صوت اول: استاد سماواتی و صوت دوم: ناشناس(البته در سایت ها به اشتباه میرداماد درج شده است)

برنامه کاملا رایگان میباشد. بخش حمایت مالی برای آن عده از دوستانی تعبیه شده است که به دلخواه خود میخواهند ما را یاری کنند. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

برنامه برای گوشی های 2.5 اینچ تا تبلت های 12 اینچ با حفظ حالت چرخش صفحه، بهینه سازی شده است.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

سند زیارت:
این زیارت سند دارد؛ به طوری که با اسناد محکم، به شیخ مفید، سیدمرتضی و ابن المشهدی می رسد. احتمالاً با سند در کتاب مزار شیخ مفید و مصباح سیدمرتضی روایت شده، اما با فقدان این دو کتاب، و حذف اسناد زیارات در مزار ابن المشهدی ـ به دلیل اختصار ـ سند این زیارت هم مفقود شده است. خود ابن مشهدی در آغاز کتابش، تصریح می کند که این زیارات با سند متصل به من رسیده است. او می نویسد:

فإنّی قد جمعت فی کتابی هذا من فنون الزیارات.... ممّا اتصلت به من ثقات الرواة إلی السادات.16

اما ابن المشهدی برای اختصار کتابش و اطمینانی که به صدور زیارات از معصوم داشت، آنها را حذف کرد. علامه مجلسی پس از نقل عبارت ابن مشهدی، می نویسد:

فظهر أنّ هذه الزیارة منقولة مرویة.17

در نسخه کتاب المزار ـ که به شماره 462 در کتابخانه آیت الله مرعشی موجود است (ورق 146) ـ درباره این زیارت چنین آمده است:

«و هی مرویة بأسانید مختلفة».

در مستدرک الوسائل نیز این عبارت بدون واژه «مختلفه» آمده است18. شیخ مفید هم در کتاب مزار و در وصف این زیارت، چنین نگاشت:

زیارة أخری فی یوم عاشوراء بدرایة أخری.19

مسلّم است تا این زیارت دارای سند عالی و استوار نباشد، شیخ مفید و سیدمرتضی آن را در کتابشان نمی آوردند، و سید مرتضی آن را بر زیارات دیگر ـ مانند زیارت عاشورا، که دارای سندی محکم و متعدد است ـ مقدم نمی داشت و نمی خواند.

پس، زیارت ناحیه دارای سند صحیح و معتبر است، که از امام زمان(ع) صادر شده و از طریق یکی از نایبان خاص آن حضرت، به راویان اخبار، از آنان به شیخ مفید، سپس به ابن المشهدی و از او به سیدبن طاووس، علامه مجلسی و دیگران رسیده است