توجه کنید صوت و متن این داستان به زبان انگلیسی می باشد.

شب دوازدهم نمایشنامه‌ای کمدی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال‌های ۱۶۰۱-۱۵۹۹ نوشته شده‌است.

اورسینیو دوک محبوب ایلیریا، از فرط سرسیری و پول و جاه با بازی کردن نقش افتادن در دام عشق؛ دل بیمار و روح احساساتی خود را تا سرحد حالت جذبه و نشوه برانگیخته‌است. معشوقه او البته کسی جز کنتس اولیویای زیبای شهر نیست، که قصری در همسایگی کاخ دوک دارد. اورسینو به منظور ابراز عشق و شروع خواستگاری پیام و هدیه‌ای توسط قاصد جدید خود، سزاریوی جوان، برای کنتس می‌فرستد. اما نمی‌داند سزاریو که به تازگی به خدمت او در آمده در واقع دختری در لباس پسران است با نام واقعی ویولا. او از روزهای اول دیدن دوک به عشق او دچار گشته و اکنون بیش از همیشه غم زده‌است. در سوی دیگر کنتس اولیویا نیز در قصر خود مانند دوک احساساتی بر انگیخته دارد، ولی آکنده از اندوه و تاسف. کنتس زیبا به تازگی تنها برادر عزیزش را از دست داده و از پذیرفتن و ابراز عشق و حتی همدمی هر مردی خودداری می‌کند. اما این همه باعث نمی‌شود که در نخستین دیدار با قاصد دوک (ویولا در لباس مبدل) به دریای عشق پرتلاطم او نیفتد...