ابوالقاسم عارف قزوینی (۱۲۵۹–۱ بهمن ۱۳۱۲ ه.ش)، شاعر و تصنیفساز اهل ایران بود.
عارف در سال ۱۲۵۹ هجری شمسی در قزوین متولد شد. پدرش «ملاهادی وکیل» بود. عارف صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فراگرفت. خط شکسته و نستعلیق را بسیار خوب مینوشت.