پنج نفر بودند، اما چهار نفرشان به شکلی مرموز ناپدید شدند و هیچ‌کس نمی‌داند چه بر سرشان آمده. نفر پنجم وقتی به هوش می‌آید، هیچ خاطره‌ای از گذشته، هویت خود یا دلیل حضورش در این مکان ندارد. ذهنش خالی است، اما اطرافش پر از نشانه‌هایی است که یا او را به حقیقت نزدیک می‌کنند یا به دام می‌اندازند: صدای قدم‌ها در سکوت راهروها، لکه‌های خون روی دیوار، اشیای پراکنده و یادداشت‌های مرموز. او باید محیط را جست‌وجو کند، سرنخ‌ها را کنار هم بگذارد و راز ناپدید شدن آن چهار نفر و همچنین حقیقت وجود خود را کشف کند. با این حال، هر گامی که برمی‌دارد ممکن است پرده از واقعیتی بردارد که آرزو کند ای کاش هرگز آن را نمی‌دانست.